Dziewięćdziesiąt i dziewięć
Hymn wdzięczności płynie z duszy
1.Hymn wdzięczności płynie z duszy,
Jezus za mnie życie dał.
Srogie poniósł sam katusze,
bym ja, grzeszny, szczęście miał.
Refren
Duszo ma, uwielbiaj Pana!
On zbawienie zesłał ci.
Byłaś grzechem pokalana,
On cię obmył w swojej krwi.
2.On całego Władca świata,
On najwyższy Pan i Król!
Jakaż godna Go zapłata
za męczeństwo, krzyż i ból?
3.On nie pragnie mieć ołtarzy
ni kłamanych ludzkich chwał,
ale żąda, by Mu w darze
serce czyste każdy dał.
4.Jezu, Królu mój wspaniały,
wiem, jak spłacić mogę dług:
Tobie sercem się oddaję,
zalicz mię do swoich sług.
5.Przyjmij, Jezusie, mą ofiarę,
przyjmij mój niegodny dar;
mą nadzieję, miłość, wiarę,
szczerych uczuć moich żar.
Jak Błogo wiedzieć
Jak błogo wiedzieć: Jezus jest mój,
Jakże ten pokój słodzi mi znój!
On życie z nieba, wieczny w Nim dział
I odpuszczenie grzechów mi dał!
Ref.
Chcę sławić Zbawcę mego po zgon,
Bo gdzież Zbawiciel większy niż On?
Kto może tyle pociech mi nieść,
Nikt tylko Jezus, Jemu dam cześć!
Jemu żyć pragnę, to życia raj,
Śpiewaj Mu serce, wdzięcznie Mu graj!
On mnie prowadzi przez mgłę i cień,
Gdy grzech się wzmaga, wnet wyrwie zeń!
Nikt z Jego ręki nie wyrwie mnie,
Z tego niezmiernie ja cieszę się.
Przeto też ufność w Nim tylko mam,
On do niebieskich wiedzie mnie bram.