Cebuano Hymn

Kini nga kalibotan Iya’s akong Amahan


Verse 1
Kini nga kalibotan iya’s akong Amahan
Ug sa tanang kinaiyahan
S’ya lang ang kantahan
Naghunahuna ko kabahin’s Iyang buhat
Kakahoyan ug kalangitan
Ug ang halapad nga dagat


Verse 2
Kini nga kalibotan iya’s akong Amahan
Kalanggaman ug kabulakan
Nagdayeg sa tigmugna lang
S’ya ang gihimaya sa tanang katahoman
Iyang tingog akong nadungog
Diha’s iyang kamugnaan


Verse 3
Kini nga kalibotan iya’s akong Amahan
Bisa’g daghang mga kadautan
Si Jesus pay Hari’s tanan
Dinhi’s kalibotan, aduna pay gubat man
Hangtod’s Cristo modala nato
Ngadto’s Iyang gingharian.

 


Kon Ang Ngalan Ko Pagtawgon


1. Kon patunggon unya ang trumpeta nga iya sa dios,
Ug ang diosnong kaadlawon moabot;
Mga linuwas sa kalangitan pagtigumon N’ya,
Pagtawag niya, atua man ako.


Koro
Kong ang ngalan ko pagtawgon,
Kong ang ngalan ko pagtawgon,
Kong ang ngalan ko pagtawgon,
Kong s’ya magtawag atua man ako.


2. May adlaw’ng banhawon man ang nangamatay kang Jesus,
Pinaagi sa iyang diosnong gahum;
Didto sa kapanganuran pagtigumon man sila;
Pagtawag niya, atua man ako.


3. Sa kanunay ang ginoo pagaalagaron ta,
Ug ang iyang pulong imantala ta;
Kong matapus ang mga kahago nato nga tanan,
Pagtawag niya, atua man ako.

 


Kon Manlakaw Kita


1. Kon manlakaw kita
Kuyog sa ginoo
Mahimayaon ang dalan ta
S’ya pabilin gayud
Mag-uban kanato
Sa tanan nga nagsalig kaniya


Coro
Lauman ta,
Ug tahuron ang Dios;
Wa nay laing mahimo,
Nga igabulahan.


2. Maitom ang dag-um,
Nga mikaylap karon;
Madali niyang pagpalaon
Wa gayuy kahadlok,
Ug pagduhaduha,
Kon mosalig, tomahod sa Dios.


3.Di matagamtaman,
Ang daku n’yang gugma,
Hangtud nga ihatag ang tanan;
Kay ang gihatag n’ya,
Nga kalipay’ng tim-os,
Alang sa may pagsalig niya.