Kang Cristo ta Motindog

Kang Kristo ta motindog
Sundalo ni Jesus;
Ituboy ang bandila,
Ayaw ipaagaw
Kanunay kadaugan,
Kon siya ang magamando,
Mawagtang ang kaaway,
Ug magpangulo siya.

Kang Kristo ta motindog
Kaaway suklan mo;
Sa grasya n’ya sumalig,
Kay naa niyang kusog.
Sa pulong nga langitnon
Kanunay’ng magasul-ob,
Ug sa kaisog asdang,
Labani si Jesus.

Kang Kristo ta motindog
Ang takna hapit na;
Gubaton tang kaaway,
Hangtud sa pagdaug.
Ang mga mananaug
Sa hari koronahan,
Unya uban kaniya,
Mohari man kita.

 

---

Kini nga kalibotan Iya’s akong Amahan

Verse 1
Kini nga kalibotan iya’s akong Amahan
Ug sa tanang kinaiyahan
S’ya lang ang kantahan
Naghunahuna ko kabahin’s Iyang buhat
Kakahoyan ug kalangitan
Ug ang halapad nga dagat

Verse 2
Kini nga kalibotan iya’s akong Amahan
Kalanggaman ug kabulakan
Nagdayeg sa tigmugna lang
S’ya ang gihimaya sa tanang katahoman
Iyang tingog akong nadungog
Diha’s iyang kamugnaan

Verse 3
Kini nga kalibotan iya’s akong Amahan
Bisa’g daghang mga kadautan
Si Jesus pay Hari’s tanan
Dinhi’s kalibotan, aduna pay gubat man
Hangtod’s Cristo modala nato
Ngadto’s Iyang gingharian.

 

---

Kon Ang Ngalan Ko Pagtawgon

1. Kon patunggon unya ang trumpeta nga iya sa dios,
Ug ang diosnong kaadlawon moabot;
Mga linuwas sa kalangitan pagtigumon N’ya,
Pagtawag niya, atua man ako.

Koro
Kong ang ngalan ko pagtawgon,
Kong ang ngalan ko pagtawgon,
Kong ang ngalan ko pagtawgon,
Kong s’ya magtawag atua man ako.

2. May adlaw’ng banhawon man ang nangamatay kang Jesus,
Pinaagi sa iyang diosnong gahum;
Didto sa kapanganuran pagtigumon man sila;
Pagtawag niya, atua man ako.

3. Sa kanunay ang ginoo pagaalagaron ta,
Ug ang iyang pulong imantala ta;
Kong matapus ang mga kahago nato nga tanan,
Pagtawag niya, atua man ako.

 

---